Paling: een mysterieus beestje
Johan Meulendijks, varkensboer, voegde eind jarentachtig kweekpaling toe aan zijn boerenbedrijf. Na een uitbraak van de varkenspest en een ruiming besloot hij eind jaren negentig volledig over te gaan op paling. Hij kocht de boerderij van zijn ouders aan de overkant van de straat. Het bedrijf kreeg de naam Rijpelaal, genoemd naar Rijpelberg, de locatie waar het bedrijf gevestigd is, en aal van paling.
Achter de kwekerij werd een bron geslagen op 438 meter diepte. Dit zuivere bronwater wordt gebruikt voor de kweek van de paling, in een zelf ontwikkeld, diervriendelijk kweeksysteem waarbij de paling een zo natuurlijk mogelijk leven leidt.
Begin jarennegentig leerde Johan palingroken bij een palingroker in Harderwijk. Hij bouwde een rookkast bij de kwekerij en startte een winkeltje. Zoon Paul Meulendijks hielp van jongs af aan mee in het bedrijf en leerde de kneepjes van het vak van zijn vader. In 2012 werd hij mede-eigenaar en in 2019 nam hij de palingkwekerij over van zijn vader.
Paul is een jonge ondernemer met liefde en passie voor paling.
''Je moet heel goed op paling letten om te zien wat er aan de hand is. Je moet ze aanvoelen, want paling blijft een mysterieus beest, waar nog heel veel niet over bekend is. Zo zijn wetenschappers er nog steeds niet achter hoe
paling zich precies voortplant!'' - Paul Meulendijks, eigenaar Rijpelaal
Het mysterie van de paling
Wetenschappers proberen al jaren te ontdekken hoe paling zich voortplant. Pas in 1930 werden er grote hoeveelheden minuscule babypalingen (larven) ontdekt in de Sargassozee (Zuid-Bermuda). Sindsdien wordt er vanuit gegaan dat paling zich daar voortplant. Ze worden daar geboren en drijven met de zeestromingen mee naar Europese wateren. Vervolgens brengen ze een groot deel van hun leven door in zoet water. Als ze volwassen zijn en zich willen voortplanten (tussen 3 - 15 jaar) zwemmen ze terug naar de Sargassozee.
Restocking
Palingkwekerijen zijn dus afhankelijk van de glasaaltjes die in Europese wateren aankomen. Hier mag elk jaar alleen in december en januari op gevist worden. Voor het behoud van de paling zijn er zeer strenge quota's voor de vangst door zeevaarders. Hier wordt ook op gecontroleerd. De glasaaltjes zijn op het moment van vangst ongeveer 1,5 tot 2 jaar oud.
Ook de babypalinkjes (glasaal) die Rijpelaal gebruikt voor hun kwekerij worden in het wild gevangen en door Rijpelaal ingekocht. Als ze binnenkomen zijn het transparante visjes van slechts 0,3 gram. Als gecertificeerde kwekerij ben je verplicht om minimaal 10% van de aangekochte glasaal terug uit te zetten in de natuur. Dit noemen ze restocking. Dit alles voor het behoud van de wilde paling. Rijpelaal zet zelfs 20% uit voor restocking.
De glasaal mag eerst een tijdje in de kwekerij blijven om te groeien. Zodra ze ongeveer 3 tot 10 gram wegen, worden ze uitgezet in de natuur. Door ze eerst te laten groeien zijn ze weerbaarder en is hun overlevingskans groter.
Voor elke verkochte paling met ESF-logo gaat een deel van de opbrengt naar het Eel Stewardship Fund. Dit geld wordt onder andere gebruikt voor de kosten van restocking.
Levenscyclus
Kweekpaling is klaar voor consumptie bij een gewicht van ca. 175 gram. Dit duurt ca. 1,5 jaar vanaf binnenkomst. Aangezien de glasaal al 1,5 tot 2 jaar oud is bij binnenkomst is paling dus pas consumptierijp vanaf zijn derde levensjaar. Eén van de redenen dat paling zo kostbaar is. Het sorteren en fileren is een heel precies klusje. Om die redenen wordt dat bij Rijpelaal allemaal handmatig gedaan.
De paling wordt bij Rijpelaal op ambachtelijke wijze warm gerookt boven exclusief beukenhout. Alleen zo kan de intense smaakbeleving gegarandeerd worden. De paling is niet alleen lekker, maar ook verantwoord en duurzaam gekweekt. De paling groeit op in een innovatief recirculatiesysteem, waarbij afvalstoffen op een biologische manier uit het water worden onttrokken. Het water kan hierdoor worden hergebruikt. Gasten kunnen met een gerust hart genieten van paling, culinair een interessant product!
